ناپل را کشف کنید: چگونه لباس زنانه ناپلی قرن 18 بسازیم

ناپل، با تاریخ غنی و جذاب خود، شهری است که ریشه در گذشته دارد و سنت های فرهنگی، هنری و خوراک شناسی را در یک تابلو فرش واحد و پر جنب و جوش ترکیب می کند. در میان بسیاری از جنبه‌هایی که ناپل را منحصربه‌فرد می‌کند، مد ناپلی قرن هجدهم فصلی بسیار جذاب را نشان می‌دهد که با ظرافت و شکوه مشخص می‌شود. در این مقاله قصد داریم شما را از طریق یک سفر خلاقانه و تاریخی راهنمایی کنیم که به شما امکان می دهد لباس زنانه معمولی آن زمان را بسازید، تجربه ای که نه تنها شما را به میراث فرهنگی ناپل نزدیکتر می کند، بلکه شما را به زیبایی هنر طنز را دوباره کشف کنید.

راهنمای ما به ده نکته اساسی تقسیم شده است، که هر کدام جنبه مهمی را در ایجاد لباسی که به طور صادقانه زیبایی شناسی قرن هجدهم را منعکس می کند، بررسی می کند. ما با تحقیقات تاریخی، اساسی برای درک منشأ و تأثیرات مد ناپلی در آن زمان شروع می‌کنیم، و سپس به انتخاب پارچه‌ها می‌پردازیم، عنصری ضروری برای تضمین اصالت و کیفیت لباس شما.

هر مرحله، از ایجاد نیم تنه گرفته تا ساخت دامن، تا جزئیات آستین ها و اکسسوری ها، با توجه به مدل مو و آرایش دوره ای که ظاهر شما را کامل می کند، مورد توجه قرار می گیرد. ما انتخاب کفش را فراموش نخواهیم کرد، عنصری که اغلب نادیده گرفته می شود اما بسیار مهم است. ما ماجراجویی خود را با “لمس های پایانی” و آزمایش نهایی به پایان خواهیم رساند، لحظاتی که به رویای شما برای پوشیدن لباس زنانه ناپلی قرن 18 جان می بخشد. آماده شوید تا در سفری غوطه ور شوید که نه تنها مد، بلکه تاریخ و فرهنگ یکی از جذاب ترین شهرهای ایتالیا را نیز گرامی می دارد.

تحقیق تاریخی

منشا و تکامل

تحقیقات تاریخی برای ایجاد لباس دوره‌ای، به‌ویژه برای لباس‌های قرن هجدهم، اساسی است. این دوره با ظرافت و ظرافت منحصر به فرد مشخص می شود که در جزئیات لباس منعکس می شود. برای ایجاد لباسی وفادار به دوران، باید منابع تاریخی مانند نقاشی، عکس و اسناد آن زمان را به دقت مطالعه کرد.

مواد و رنگ‌های معمولی

پارچه‌هایی که برای لباس‌های قرن 18 استفاده می‌شد عمدتاً ابریشم، مخمل و براد بود که با گلدوزی و توری تزئین شده بود. رایج ترین رنگ ها آبی، صورتی، سبز و طلایی بودند که به لباس ها حس سلطنتی و مجللی می بخشید. انتخاب پارچه و رنگ برای بازسازی فضای آن دوران و دادن ظرافت اصیل به لباس ضروری است.

سبک و جزئیات

لباس‌های قرن هجدهم با بالاتنه‌های متناسب و دامن‌های کامل مشخص می‌شد که به زنان ظاهری پیچیده و زنانه می‌داد. جزئیاتی مانند توری، روبان‌ها و کاربردهای طلایی و نقره‌ای این لباس‌ها را حتی با ارزش‌تر و ظریف‌تر کرده است. بازسازی این جزئیات با دقت و دقت برای ایجاد یک لباس دورهمی معتبر ضروری است.

انتخاب پارچه

مواد گرانبها برای لباس دورهمی

انتخاب پارچه ها گامی اساسی در ایجاد یک لباس دورهمی است که نیاز به نهایت دقت و توجه دارد. برای بازآفرینی صادقانه لباس‌های گذشته، استفاده از مواد باکیفیت و باکیفیت، مشابه آنچه در قرن‌های گذشته استفاده می‌شد، ضروری است.

برای مثال، برای یک لباس تاریخی قرن هجدهم، می‌توانید از پارچه‌هایی مانند ابریشم، مخمل، براده یا گلابی استفاده کنید که در آن دوران بسیار محبوب بودند. این مواد غنی، ظریف هستند و ظاهری مجلل و سلطنتی به لباس می بخشند، که برای یک رویداد یا نمایش سبک باروک مناسب است.

انتخاب پارچه‌ها به نوع لباسی که می‌خواهید بپوشید نیز بستگی دارد: برای لباس شب می‌توانید پارچه‌های روشن‌تر و روشن‌تر را ترجیح دهید، در حالی که برای لباس‌های روز می‌توانید پارچه‌های ظریف و ظریف‌تری را انتخاب کنید. در نظر گرفتن قوام و بافت پارچه ها نیز مهم است که باید با سبک و دوره لباس پوشاک مطابقت داشته باشد.

در نهایت، در انتخاب پارچه‌ها باید قابلیت پوشیدن و راحتی لباس نیز در نظر گرفته شود: مهم است که موادی را انتخاب کنید که پوشیدن آن راحت باشد و به خوبی با ظاهر بدن تطبیق پیدا کند تا ظاهری ظریف و پیچیده را تضمین کند. در هر موقعیتی نگاه کنید.

ایجاد بدنه

تنه:

ایجاد نیم تنه یکی از مهمترین مراحل در ساخت لباس دورهمی در قرن هجدهم است. این لباس نقش اساسی در ترسیم شبح زنانه معمولی آن دوران ایفا می کند که با کمر باریک و سینه ای خوش ساختار مشخص می شود.

برای ایجاد نیم تنه، از پارچه های ظریفی مانند ابریشم یا مخمل استفاده می شود که با گلدوزی و جزئیات طلایی یا نقره ای تزئین شده اند که ظرافت و ظرافتی را به لباس می بخشد. انتخاب پارچه برای تضمین تناسب و مقاومت صحیح لباس در طول زمان ضروری است.

هنگامی که پارچه انتخاب شد، به سمت ایجاد مدل نیم تنه می رویم که باید کاملاً با اندازه های بدن شخصی که آن را می پوشد مطابقت داشته باشد. سپس برش و دوخت قطعات مختلفی را که بدنه را تشکیل می‌دهند، ادامه می‌دهیم، که باید با دقت بالایی مونتاژ شوند تا تناسب کامل را تضمین کنند.

در نهایت، جزئیاتی مانند پارچه‌های پارچه‌ای، توری و روبان اضافه می‌شود که لباس را غنی‌تر کرده و بر اهمیت و زیبایی آن تأکید می‌کند. بدنه با بسته‌هایی مانند دکمه‌ها یا توری تکمیل می‌شود که به شما امکان می‌دهد تناسب را تنظیم کنید و حداکثر راحتی را برای شخصی که آن را می‌پوشد تضمین می‌کند.

ایجاد نیم تنه نیاز به مهارت و دقت بالایی دارد و یکی از عناصر کلیدی در ایجاد لباس دورهمی در قرن هجدهم است.

ایجاد دامن

انتخاب پارچه

ایجاد بدنه

ساخت دامن

ایجاد دامن نیاز به زمان و حوصله دارد، زیرا برای به دست آوردن نتیجه نهایی با کیفیت و اصالت باید به تمام جزئیات دقت کرد.دوخت و مونتاژ دامن با رعایت خطوط انجام می شود. و نسبت های معمولی لباس های قرن هجدهم. هنگامی که دامن کامل شد، کل لباس را مونتاژ می کنیم و به این ترتیب ظاهر دورهمی مورد نظر را تکمیل می کنیم.

آستین ها و جزئیات

آستین:

آستین‌های لباس‌ها در قرن 18 به‌ویژه پیچیده و بسته به سبک و دوره متفاوت بودند. آستین های پفی مانند آستین های زنگوله و آستین های سه ربع بسیار محبوب بودند. انتخاب آستین اغلب به نوع لباس و مناسبتی که برای آن پوشیده شده بود بستگی داشت. آستین ها را می توان با توری، گلدوزی، روبان و توری تزئین کرد تا ظرافت و زیبایی به لباس اضافه شود.

جزئیات:

جزئیات لباس های قرن هجدهم بسیار مهم بود و سبک و شخصیت پوشنده را منعکس می کرد. لباس ها را می توان با جزئیاتی مانند دکمه های تزئینی، گلدوزی، توری، روبان و مهره غنی کرد. حتی آستر لباس‌ها را می‌توان به شکلی غنی تزئین کرد تا حسی از تجمل و پیچیدگی را به آن اضافه کند. جزئیات برای ایجاد یک لباس منحصر به فرد و چشمگیر که از بقیه متمایز باشد، ضروری بود.

لوازم جانبی ضروری

لوازم جانبی برای تکمیل ظاهر قرن هجدهم ضروری هستند و لباس را حتی زیباتر و ظریف تر می کنند. در اینجا برخی از لوازم ضروری برای تکمیل لباس آورده شده است:

کلاه گیس: کلاه گیس در قرن هجدهم بسیار محبوب بود و مردان و زنان آن را می پوشیدند. کلاه گیس‌های زنانه اغلب با کمان‌های ابریشمی، گل‌ها و پر تزئین می‌شدند، در حالی که کلاه گیس‌های نر بیشتر هوشیار بودند و عموماً به رنگ خاکستری یا سفید بودند.

فن: پنکه لوازم جانبی ضروری برای زنان آن زمان بود که نه تنها برای شاداب کردن خود، بلکه به عنوان ابزاری برای ارتباط غیرکلامی نیز استفاده می‌شد. فن ها اغلب با توری، مروارید و گلدوزی تزئین می شدند.

جواهرات: گردنبند، گوشواره و دستبند بخشی جدایی ناپذیر از لباس قرن هجدهم بود. جواهرات اغلب با سنگ های قیمتی مانند الماس، یاقوت و زمرد ساخته می شدند و با مروارید و فیلیگرهای طلایی غنی می شدند.

کلاه: زنان از کلاه‌هایی با اشکال و اندازه‌های مختلف استفاده می‌کردند که با روبان، گل و پر تزئین می‌شد. اما مردان سه شاخ یا دو شاخ را ترجیح می‌دهند که اغلب با گل رز ابریشمی و پرهای رنگی تزیین شده است.

کیف ها: کیف های قرن 18 کوچک بودند و با گلدوزی و توری تزئین می شدند. آنها روی مچ دست یا کمر بسته می‌شدند و حاوی اقلام ضروری مانند دستمال‌های معطر، دستکش و پودرهای صورت بودند.

پوشیدن لوازم جانبی مناسب برای تکمیل لباس قرن هجدهم و نشان دادن موقعیت اجتماعی و سلیقه زیبایی شناختی فرد ضروری بود. انتخاب دقیق تمام جزئیات برای ایجاد ظاهری ظریف و ظریف مهم بود که کاملاً سبک آن زمان را منعکس می کرد.

مدل موی قرن 18

مقدمه

مدل موی قرن هجدهم با ظرافت و ظرافت بی نظیر مشخص می شود که نشان دهنده اهمیت داده شده به زیبایی و ظاهر در این دوره است. زنان آن زمان ساعات زیادی را به مراقبت از مو و ایجاد مدل موی پیچیده و مجلل اختصاص دادند.

سبک های اصلی

یکی از اصلی‌ترین مدل‌های مو در قرن هجدهم «فونتانژ» بود که با گره‌ای از پارچه یا توری که در بالای سر قرار می‌گرفت، مشخص می‌شد که اغلب با پر، گل و جواهرات غنی شده بود. این سبک به ویژه در میان زنان دربار محبوب بود و اغلب با فرها و قیطان های ظریف همراه بود.

یکی دیگر از سبک‌های رایج «پوف» بود که شامل مدل موی بلند و حجیمی بود که با کمک کلاه گیس، یال اسب و تورهای سیمی درست می‌شد. این سبک به ویژه برای مناسبت های رسمی مناسب بود و اغلب با روبان ها و روبان های ابریشمی رنگی تزئین می شد.

لوازم جانبی

برای تکمیل مدل موی قرن 18، لوازم جانبی مانند هدبند، شانه، سنجاق سر و سنجاق تزئین شده با مروارید و سنگ های قیمتی ضروری بود. از این اکسسوری ها برای نگه داشتن مدل موی پیچیده در جای خود و افزودن حس تجمل و زرق و برق استفاده می شد.

در پایان، مدل‌های موی قرن هجدهم نمایانگر لحظه‌ای از خلاقیت و شکوه در تاریخ مد است که با سبک‌های پیچیده و اکسسوری‌های ظریف مشخص می‌شود که طعم تجمل و زیبایی آن زمان را برجسته می‌کرد.

وینتیج. آرایش

آرایش در قرن 18

در قرن هجدهم، آرایش با آنچه امروز می‌دانیم بسیار متفاوت بود. زنان آن دوران عمدتاً از مواد طبیعی برای ایجاد آرایش خود بدون استفاده از مواد شیمیایی مانند امروز استفاده می کردند. رنگ پریدگی پوست نشانه زیبایی به حساب می آمد، بنابراین زنان از پودر برنج برای روشن کردن صورت و پنهان کردن هرگونه نقص استفاده می کردند. در عوض گونه ها با رنگدانه های طبیعی مانند قرمز کارمینی قرمز شده بودند.

آرایش چشم

برای چشم‌ها، زنان قرن هجدهم از خط چشم سیاه برای تعیین شکل چشم‌ها و سایه‌های چشم در سایه‌های تیره برای ایجاد ظاهری شدید استفاده می‌کردند. در عوض، ابروها با پودرهای تیره برای برجسته کردن ظاهر طراحی شده بودند. لب ها اغلب قرمز و چاق بودند و از رنگدانه های طبیعی برای رنگ دادن به آنها استفاده می شد.

پودر برنج

پودر برنج یک عنصر ضروری در آرایش قرن هجدهم بود. برای روشن کردن صورت و دادن جلوه مات به پوست استفاده می شود، برای ایجاد جلوه چینی به صورت سخاوتمندانه روی صورت اعمال می شود. زنان اغلب به پودرهای معطر متوسل می شدند تا آرایش خود را خوشبوتر و خوشبوتر کنند.

در پایان، آرایش در قرن هجدهم با ظاهری طبیعی و ظریف، با تأکید ویژه بر پوست رنگ پریده، چشم های شدید و لب های قرمز مشخص می شد. زنان آن دوران با استفاده از مواد طبیعی و تکنیک های ساده توانستند آرایشی پیچیده و جاودانه ایجاد کنند.

انتخاب کفش

انواع کفش های قرن هجدهم

در قرن 18، کفش یک عنصر اساسی برای تکمیل لباس زنانه و مردانه بود. کفش های آن زمان با شکل های ظریف و ظریف، ساخته شده با مواد با کیفیت بالا و تزئین شده با جزئیات ظریف مشخص می شد.

انتخاب کفش برای یک لباس قرن هجدهم

وقتی نوبت به انتخاب کفشی برای مطابقت با لباس های قرن هجدهم می رسد، مهم است که سبک و رنگ خود لباس را در نظر بگیرید. کفش‌ها باید مطابق با لباس آن زمان باشند و مدل‌هایی با پاشنه متوسط ​​یا بلند، از ابریشم یا مخمل و تزئین شده با پاپیون یا گلدوزی ترجیح دهند.

برای خانم‌ها، کفش‌های تا مچ پا با پاشنه قرقره‌ای محبوبیت خاصی داشتند، در حالی که برای آقایان، کفش‌های تخت سگک دار جزو محبوب‌ترین مدل‌ها بودند.

لوازم جانبی کفش

برای تکمیل ظاهر، می‌توان اکسسوری‌هایی مانند کمان، سگک یا تزئینات فلزی را به کفش‌های قرن هجدهم اضافه کرد. این جزئیات را می توان با لباس یا جواهرات پوشیده ترکیب کرد و یک مجموعه هماهنگ و ظریف ایجاد کرد.

انتخاب کفش مناسب برای بازآفرینی دقیق فضا و سبک قرن هجدهم ضروری است و ظرافت و پیچیدگی را به لباس‌های تاریخی اضافه می‌کند.